Dag 15

Russenes"Bringnes Camp"

Zondag 02 juni 2024

Dag 15.

Dagje naar de “Noordkaap”

Hoogste dagtemperatuur: 10 graden

Gereden kilometers: 253 km

Totaal aantal kilometers: 2349 km

Goedenavond,

Om half 10 stapten we in de auto voor het uiteindelijke doel van deze reis. De Noordkaap ligt nog maar 118 km bij ons vandaan en de navigatie geeft aan ong. 2 uur rijden.

We rijden het grindpad af naar de E69 en slaan rechtsaf Deze E69 volgt grotendeels de oever van het Porsangerfjort dat uitkomt in de Barenszzee. Na 15 km rijden we de Skarvbergtunnel in met zijn 3514 mtr, een korte. Die E69 blijkt, door het vele vakantieverkeer en dan vooral veel campers, aan een flinke onderhoudsbeurt toe. We krijgen een Déjà Vu aan Zuid-Afrika met de vele “Potholes” in de weg. Op sommige stukken laveren we door de gaten heen. Gelukkig kan dat, want het is totaal niet druk op deze zondagmorgen.

54 km verder rijden we de Nordkapptunnel in, deze is 6973 mtr lang en gaat onder een zeearm door van de Barentszzee naar het eiland Magerøya, alwaar op het uiterste puntje, de Noordkaap is. Voor dat we daar echter aankomen is er, door de berg vlak voor het plaatsje Honningsvåg (met de noordelijkste haven van Europa), nog de Honningsvågtunnel met 4443 mtr ook een flinke. Daarna slaan we linksaf voor de laatste 30 km.

Onderweg moeten we verschillende keren stil gaan staan voor rendieren op de weg, wat nogal wat oponthoud geeft maar ook wel weer leuk is om te zien. We zien hier trouwens relatief veel kuddes van een stuk of 20 rendieren met ook een aantal nog heel jonge kalfjes.

Uiteindelijk parkeren we op zondag 2 juni 2024 om 11:48 uur onze trouwe Scenic op de parking van het noordelijkste puntje van Europa, de Noordkaap.

In 1977 hebben we het meest zuidelijke puntje van Europa bezocht, bij het Fort van Hendrik de Zeevaarder in Portugal, vlak in de buurt we destijds zijn verloofd. Nu is dit, bijna 50 jaar later, een nieuw hoogtepunt.

Zo, nu streep erdoor en van de bucketlist af.

Na onze trui en jas uit de auto te hebben gepakt en aangedaan, want 7 graden is na vorige week echt wel koud, gaan we aan de wandel om hier alles te bekijken. Tijdens het loopje naar de “Nordkaaphal”, worden we voorbijgereden door een drietal bussen die vlak voor de ingang van die hal hun passagiers gaan uitladen. Als wij daar voorbijlopen, gaan net de deuren van de eerste bus open. Ik zeg tegen Jeanette: “even doorlopen dan zijn we net voor de grote horde bij het toilet, anders moet je in de file”.

Zo gezegd zo gedaan, dat hebben we vast gehad. In de hal hebben ze een soort van museum ingericht waar we doorheen lopen, verder is er aan de rechterflank een restaurant en aan de linkerflank een giftshop. Wij gaan in de hal, waar je een prachtig uitzicht hebt op het wereldbol-monument, een paar treden af en naar buiten om foto’s te nemen bij die bol. Daar aangekomen zijn er wel wat mensen maar nog niet de inhoud van die 3 bussen. Dus kunnen we betrekkelijk rustig een paar foto’s nemen en laten er eentje door een mevrouw nemen van ons beide. Dan lopen we door de massa terug naar boven om nog wat foto’s te nemen bij een monument een stuk verderop. Dan gaan we terug naar de hal met bovenop de witte bol van de kustradar, en bezoeken de giftshop.

We hadden elkaar thuis al beloofd om een keer King-Crab te gaan eten. Ik had gezien dat er in Honningsvåg een restaurant is, dat dit op het menu heeft. Dus op de terugweg zijn we het stadje ingereden op zoek naar dat restaurant. In Noorwegen is het overal betaald parkeren, dus eerst op zoek naar een plek en een betaalautomaat niet ver van het restaurant af. Daar aangekomen was het restaurant gesloten en met een briefje op de deur werden we doorverwezen naar het hotel met dezelfde naam 30 meter verder in de straat. Toen wij er binnenkwamen was het verdacht stil, de verlichting in het restaurant was uit en dame die naar ons toe kwam vertelde ons dat de keuken pas om 15:00 uur ging opstarten maar dat wij wel voor vanavond een tafel konden reserveren. Jammer.

Weg illusie van King-Crab. Misschien in een latere fase van de reis.

Toen bij Mario binnengelopen voor een heerlijke pizza. C’est comme ça.

Daarna het stadje in, om de winkeltjes af te struinen. Het was behoorlijk druk in de straten want er lagen 2 grote passagiersschepen afgemeerd. Al die mensen bekeken dezelfde winkeltjes als wij.

Blij dat al dat geslinger over de wegen voorbij is en voldaan van wat we allemaal hebben gezien, vallen we lekker op de bank neer in ons huisje. Heerlijk zo’n stekkie voor jezelf.

Vanavond poosje netflixen, en morgen weer nieuwe uitdagingen.

Nummer 15 staat er weer op, veer leesplezier.

Groet.[e-1f60d]